Ekim 2012 = 2 Günlük Günce

15.10.12, 15:35.

MEDİKOTOBİYOGRAFİK MOMENTİM

En önemlisi, bir dişim kendi kendine kırıldı. Az da olsa çürümüş. Kökü çenemde kalacak. Dişçiye gitmem.

Bu diş, üst-sol ortada sağdan sola 5. ve soldan sağa 3. diş.

Eylül ayında 1 hafta ağır grip oldum. Onun için aldığım okaliptüslü olips şekeri dişin dağılmasına katkıda bulunmuyş olabilir.

Giribi, artık kronikleşmiş ve durup duruken nedensiz gibi görünen biçimlerde nükseden ürtikerim neden oldu. Düzensiz olarak Prednol (kortizon) alıyorum. O bağışıklık düzeyimi düşürüyor. Üşüme ve terleme nöbetleri geliyor.

Yaklaşık 8 aydır Nervium ve Remeron almıyorum. Hapların getirdiği aptallakı gitti. Cinsellik dürtülerim arttı. Bunda psikolojik durumumun biraz düzelmesinin de payı olabilir.

Artık yarı yarıya kötürüm ve bunak durumdayım. Sorun hangi anda sağlam, hangi anda hasta yanımın işlediğinde.

Her 2 ayak bileğim de burkulmanın etkisini taşıyor. Sol bilek, 2007 Ocak’ta burkuldu. Sağ bilek, 2012 Ekim başında veya Eylül sonunda burkuldu.

Son 5 haftadır her gün en az 10 kilometre yürür ve sokakta en az 8 saat kalır durumdayım. O nedenle, dizlerim oldukça gıcırdıyor ve akşam yatınca sızlıyor.

Zihnim çok açıkseçik durumda. Yazma miktarım düştü ama düşünme miktarım düşmedi. Eylül 15 – Ekim 15 arasında 20 kitap okumuşumdur.

Prednol ilk alışımda midemin canına okumuşku ama bu kez düşük ve aralıklı dozlarda aldığım için, mideme bir şey olmadı gibi.

Akciğerlerim, oldukça sıcak geçen Eylül ve Ekim’in etkisiyle oluşan terlemelerimin etkisiyle oluşan üşümelerimin etkisiyle çabucak doluyor ve akşam yatınca soluk almakta zorlanıyorum.

Üşüme korkusuyla ve yine kortizonun bir yan etkisi olarak, son 2 yazdır yaşamımda ilk kez yazları bile hep sıcak suyla yıkanıyorum.

Kabız olmasam da, beslenmemin parasızlık nedeniyle, oldukça ekmek ağırlıklı olmaya dönmesiyle, dışkılamam yavaşladı. Kuru kayısı veya taze sebze yiyince, hemen eski gevşek bağırsaklı kişi oluyorum.

Sartre’ın yakındığı üzere, yalnızca organlarından söz eden yaşlı insanlar biri olmak üzereymiş gibi algılanabilecek olsam da, günce-sever biri olarak, bu medikotobiyografimi keşke daha sık ve çok yazsaymışım diyorum. Hastalıklarımın tam tarihini içeren bir kronolojik döküm, oldukça işlevsel olurdu.

Sonuçta, % 50 sağlıklıyım ve bu bana yetiyor.

*

17.10.12, 12:30.

SON 50 KİTAP

Ekim 2012 itibarıyla 215 kitap ve +30.000 sayfa tamam.

40.000 sayfa ve 267 kitap için, son 50 kitap daha yazılması gerek.

50 muhtemel kitap listesi:

20 YY

10 gelecekbilim

5 rüya

5 sinema

5 derleme ve/ya yazılı metin-dışı kitaplar (foto gibi)

5 diğer

= 50

Bu taslak epeyi değişebilir. Örneğin, gelecekbilim ve sinema konularını zaten yeterince yazmış durumdayım. Yazma odaklanmam onların dışına kayabilir pekala. Ancak günce ve mektup geriye kalan kitapların sayısını tamamlamaya yeter tek başlarına. Bunu daha önce de belirttim (Nesirlerim = 215 Kitap dosyası).

Beni asıl ilgilendiren, tek tek ve yeni artı sapa konular. Örneğin, son 1 haftada müzik konusunda 1 kitap doldurmaya yetecek denli (30 veya daha çok sayıda makaleli, bakınız: Musiki dosyası) makale yazmışım, bunu ayırsadım ve en azından içindekilerini derledim (kopyala-yapıştır konusunu çok yavaş ilerlettiğim için uğraşmadım, bıraktım). Devlet ve yeni orta çağ konularında 1’er kitap tamamlamak isterim ama tamamlayabilir miyim bilemem.

Nokta. Şimdilik.  

SPEKTRUM 2 Pİ 3

17.01.12, 20:00.

SPEKTRUM 2 Pİ 3

Bilgi-öte’yi yakın bir zamanda tasarlamıştım.

Bu akşam onu yaşadım, ‘Fulltime Killer’ filmini seyrederken ve seyrettikten sonra.

Nasıl bir duygu ve düşünce idi?

Vecdden yukarıda bir duyguydu. Kulaklarım uğuldadı, gerçekten. Öyle olması gerekmiyordu ama bugün beynimi zaten aşırı zorlamıştım. Bu gece panik atak bile yaşayabilirim.

Duygu geçecek. Düşünce kalacak. Kalan düşünceyi yazacak birkaç onyılımın daha olacak olması, mucizeden öte bir şey.

Buna, ‘Wikipedia’nın çözülmemiş bilimsel problemler listesini kattığımda, gerçek uçuşlar yaşayacağım. Şimdiye kadar yaşadıklarım da gerçekti ama bunlar neo-real ve neo-meta.

Buna inanamıyorum. Daha bugün öldüğümü düşünüyordum.

Başlığın öyle olmasının nedeni, duruma 2.-3. düşünce / bilgi turlaması sırasında ulaşılması.

İpucu: Nasıl ki tümevarım-tümdengelim arasında ‘1 ters + 1 düz’ türü (her 2 yöne de) dikişler sözkonusu ise, burada da eski yapılıp yeniyi aşmışlarla, yeni yapılıp yeniyi aşmışları tümüyle raslantısal bir ardışıklık karışımında izlemek sözkonusu. Bu bir düşünce koreografisi, doğaçlama ama benim değil, yaşamın doğaçlaması. Son 2 günde yaşadığım en az 5 olay olmasaydı, bunları yazmış olamazdım.

5 = kapalı galeri, açık galeri, sergi, 1 filmcik, 1 film.

1 ve 2 peşpeşe olmalıydı. 4 ve 5 peşpeşe olmalıydı. Sergi izlenimi ortada olmalıydı. 2 filmi ancak bugün, sergiye gidişimden dönüşte belli bir saatta birarada bulabildim, dün değil, daha önce de değil ama aynı satıcı adam hep oradadır.

Gerçekten bilgi konusunda çok şanslıyım. Bunu ben bir daha yaratamayabilirdim. Araya 11 yıl önce yapılmış ve (sarı) sinema açısından bugünden daha ileride bir Johnnie To filmi girmeseydi.